امروزه مردم ما به کسانی «آقا زاده» می گویند که به اعتبار پدرشان شهرتی و نفوذی و های و جایگاهی دارند. معمولا هم «آقا» زاده ها در دل خلق الله جایی ندارند . انقلاب اسلامی آقازاده هایی را به تاریخ معرفی کرد که پدرانشان ، به معنای رایج «آقا» نبودند اما فرزندانشان «آقازاده» شدند. جوانانی که غالبا یا  گرد یتیمی روی صورتشان نشسته بود یا پدرانشان کارگر و کارگرزاده بودند. به اعتبار نفس گرم حضرت روح الله و لقمه نان برآمده از عرق جبینِ آنان که بر نفس خود «آقا» بودند ، «آقا» زاده هایی سربرآوردند که فخر اسلام و ایران شدند و نام و یادشان دل هر ایرانی و هر شیعه را گرم و منور می کند.

امروز برخی از آن «آقا» ها به «آقازاده» های شهیدشان پیوسته اند و سایه جمعی از آنان نیز هنوز بر سر مردم ایران ایران است و بی ادعا و هیاهو و سهم طلبی ، در انتظار وصال «آقازاده » های خویشند. خدا رفته گانشان را بیامرزد و مانده گانشان را سلامت و مستدام دارد.

در زیر چند نمونه از این آقا و آقازاده ها را ملاحظه می کنید.

 حاج غلامحسین موحد دانش ، در کنار آقازاده اش ، حاج علی رضا موحد دانش ، بنیانگذار و اولین فرمانده لشکر 10سیدالشهدا(صلوات الله علیه)

 مرحوم حاج علی اکبر همت، در کنار آقازاده اش ، حاج محمدابراهیم همت، فرمانده لشکر 27 محمد رسول الله (صلوات الله علیه)

 مرحوم حاج مجید افشردی ، در کنار آقازاده اش ، غلامحسین افشردی (حسن باقری) بنیانگذار و فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران

حاج علی اصغر نجفی رستگار ، در کنار آقازاده اش ، حاج کاظم نجفی رستگار ، فرمانده لشکر 10 سیدالشهدا(صلوات الله علیه)